Koordynaty: 53°46'47.5"N 20°10'10.0"E (początek alei), 53°47'9.1"N 20°9'49.0"E (koniec alei) - gmina Łukta
Typ pomnika: wieloobiektowy
Rodzaj: grupa drzew
Wysokość: 25-38 m
Obwód: 260-439 cm
Data wpisu: 1995-09-23
Opis pomnika: aleja 29 lip drobnolistnych
Lokalizacja i dojazd: w miejscowości Pelnik, jadąc od Łukty, za mostem na Pasłęce skręcamy w drogę w prawo; początek alei za ok. 300 m. Aleję dzieli rzeka Pasłęka z zerwanym mostem. Do drugiej części alei musimy dojechać leśnymi duktami z Pelnika albo z drogi 527 przez miejscowość Skwary do zakrętu, gdzie zobaczymy znak zakaz wjazdu z powodu remontu mostu (sic!) (53°46'48.6"N 20°10'11.9"E)
Ciekawostki: Przepiękna stara aleja lipowa prowadząca do starego młyna, gdzie możemy odkryć w lesie jego ślady (53°47'07.3"N 20°09'51.3"E). Niedaleko również stary cmentarz, na którym pochowani są właściciele młyna (53°47'08.1"N 20°09'46.3"E).
Miejsce to przed wojną nazywało się osada Młyn Isąg (niem. Eisingmühle). Jeszcze przed rokiem 1560 w pobliżu jeziora Isąg (wtedy zapisane jako Eising) dobra ziemskie miał niejaki Salomon. Od jego imienia wzięła nazwę od osada Salomonsgut. Później osada została opuszczona a ziemie stały się ugorem. W 1560 opuszczone dobra, obejmujące 4 włóki, zobowiązał się przejąć młynarz Matz Müller (noszący także drugie nazwisko Düring). Z własnych środków miał zbudować młyn i tartak. Kolejne 4 włoki otrzymał w akcie lokacyjnym od księcia Albrehta razem z zezwoleniem na wycinkę drzew na cele budowlane. W późniejszych dokumentach figuruje jako Matz Düring, zmarł w 1609 roku. Żaden z jego synów nie został uznany za godnego spadkobiercę dlatego młyn przeszedł w obce ręce. Ale w roku 1664 młyn należał już do Christopha Düringa ( Jan Dąbrowski, Siedem wieków Łukty, 600-lecie kościoła, 50-lecie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej, Wydawnictwo WPW C. Porycki, P. Wasześcik Sp. J., Olsztyn 2007, ISBN 83-917924-6-3).
Na stronie www.bildarchiv-ostpreussen.de dostępny jest sztych z wizerunkiem osady.
